Administrator
Kościół św. Katarzyny
Zbudowano go w XV wieku na fundamentach kościoła romańskiego. Bogato profilowany portal wzniesiony jest z cegły częściowo glazurowanej. Sklepienie kościoła wspiera się na czterech ośmiobocznych filarach. Wszystkie trzy nawy są równej wysokości (kościół halowy). Od strony wschodniej przylega niższe od innych naw prezbiterium, nazywane w średniowieczu chórem, gdyż tutaj, obok ołtarza gromadził się zespół śpiewaków. W XV wieku członkowie cechów, mieszczanie i okoliczne rycerstwo ufundowali kilkanaście ołtarzy, stojących w nawach bocznych i przy filarach. Wspaniałość kościoła odzwierciedlała intensywny rozwój miasta, które pod rządami Gryfitów - słowiańskich książąt pomorskich - szybko się bogaciło.
Najpiękniejszy ołtarz poświęcony był św. Mikołajowi, patronowi żeglarzy i rybaków. Ołtarz ten został ufundowany przez Goleniowski Związek Żeglarzy, odbywających z portu na Inie dalekie podróże morskie. Codziennie odprawiały się tu nabożeństwa za pomyślność rejsów, a 6 grudnia rozdawano hojnie doroczną jałmużnę.
W 1534 roku w związku z wprowadzeniem reformacji kościół przejęli protestanci. W czasie kilkakrotnych remontów wprowadzono wiele nowych pseudogotyckich elementów wystroju architektonicznego. Po zniszczeniach w 1945 roku odbudowano farę w latach 1957-59, starając się przywrócić jej średniowieczny wygląd.
Nieistniejące bramy miejskie
Brama Szczecińska
Była najstarszą, wybudowaną w 1315 r., i najmniej okazałą z czterech goleniowskich bram. Podobnie jak Stargardzka, pełniła funkcję bramy cłowej. Znajdowała się tuż nad Iną, przy obecnym moście łączącym ulice Kościuszki i Szczecińską. Ze względu na szerokość rzeki, która sama w sobie była już przeszkodą dla wroga, nie posiadała rozbudowanego przedbramia. Pełniła wraz z mostem rolę łącznika komunikacyjnego z wczesnośredniowieczną osadą przekształconą potem w przedmieście Wyk. Przez nią też wiódł trakt w kierunku Szczecina. Miała ponad 8 metrów szerokości i była dwukondygnacyjna. Została rozebrana w 1836 r. w związku z budową drogi Szczecin - Gdańsk. Jej otwór nie spełniał wymogów potrzebnych do przejazdu dużych dyliżansów. Wówczas też rozebrano stary kamienno-drewniany most i wybudowano nowy o żelaznej konstrukcji.
Brama Stargardzka
Była ona także połączona kamiennym mostem z przedbramiem, w tym wypadku przerzuconym przez Goleniowską Strugę. Za mostem znajdowała się dwukondygnacyjna budowla z wewnętrznym przejazdem. Pełniła ona rolę przedbramnego umocnienia. Brama Stargardzka była uważana za najbardziej reprezentacyjną i najładniejszą w Goleniowie. Podobnie jak Wolińska była typem bramy szczytowej. Posiadała cztery kondygnacje z uskokowym szczytem wieńczącym.
Brama Młyńska
Istniała do roku 1761. Tuż za nią na przedmieściu znajdował się jeden z młynów należący do goleniowskiego mieszczanina. Podczas wojny siedmioletniej i oblężenia Goleniowa przez Rosjan została zniszczona. W ówczesnych czasach odbudowa jej nie miała sensu, więc resztę rozebrano. A w związku z zaistniałym faktem zniszczenia w źródłach historycznych można spotkać ją pod nazwą Brama Rosyjska.
Brama Wolińska
BRAMA WOLIŃSKA - (zwana również Bramą Chrobrego) zbudowana w XIV w. w stylu gotyckim. Była jedną z czterech bram wjazdowych do miasta (inne bramy to: Stargardzka, Szczecińska i Młyńska). Strzelista budowla obronna należy do najpiękniejszych na Pomorzu. Wznosi się na wysokość 26 metrów (6 kondygnacji). Zaczęto ją budować w drugiej połowie XIII wieku. Początkowo była to strażnica obronna z kamieni narzutowych. W XIV i XV wieku nadbudowano wieżę. Od strony zewnętrznej utworzono urządzenie do opuszczania brony (w części zachowane) oraz wprowadzono bogatą dekorację blendową, profilującą ścianę wieży.
Funkcję tarasu obserwacyjnego spełniał w średniowieczu kryty ganek, który zamiast krenelażu posiadał luki. W niższych partiach bramę wypełniały obszerne sklepione pomieszczenia. Z bocznymi jej ścianami łączyły się wewnętrzne ganki dla strzelców (sklepione systemem krzyżowo-żebrowym). Mur przylegający do bramy zakończony jest z jednej strony wieżyczką, na której od wewnętrznej strony widnieje pierwszy herb miasta (przedstawiający rzekę, łódź, drzewo oraz Gryfa). Natomiast z drugiej, zewnętrznej strony znajduje się nowy herb, używany do dzisiaj (widnieją na nim dwa księżyce i cztery gwiazdy na niebieskim tle).
W latach 1971/72 brama została odrestaurowana i miała służyć jako Muzeum Ziemi Goleniowskiej. Jednakże po dokonaniu adaptacji stała się siedzibą Powiatowego, a od l czerwca 1975 roku Goleniowskiego Domu Kultury (dwie kondygnacje przeznaczone zostały na dom kultury, kolejne dwie kondygnacje zajmowała Izba Pamięci, gdzie były zgromadzone dokumenty, mundury i inne pamiątki z okresu II wojny światowej, dokumenty pierwszych osadników ziemi goleniowskiej oraz zdjęcia i eksponaty obrazujące rozwój miasta po roku 1945 - funkcjonowała do 1975 roku).
Na przełomie 2002/2003 dokonano zabudowy przejścia i powstało Centrum Informacji Turystycznej, które oferuje szeroką pomoc w zakresie informacji infrastruktury turystycznej, agroturystyki i turystyki, ciekawych miejsc w mieście i regionie, tras rowerowych, imprez kulturalnych i sportowych.
Mury miejskie
Na rycinie widoczny jest plan późnośredniowiecznego Goleniowa (XV w.). W ciągu murów obronnych widać umocnienia muru, na które składały się baszta Więzienna, wieża Mennicza, brama Szczecińska, wieża Mnisia, wieża Żeglarska, brama Stargardzka i most na Wiśniówce. Mur umocniony był także międzybramiem: po drugiej stronie rzeczki przedbramie nabrzeżne i dalej wieża Stargardzka (w miejscu dzisiejszego kina "Wisła") i brama Wolińska. W centrum miasta widać kościół Św. Katarzyny wraz ratuszem miejskim. Do bramy Szczecińskiej prowadzi szosa szczecińska, a na lewo i prawo od niej usytuowane jest przedmieście słowiańskiej biedoty Wyk wraz kościołem św. Jerzego. Mury miejskie wzniesiono na przełomie XIV i XV wieku. Do dzisiaj zachowały się znaczne fragmenty murów oraz tylko jedna brama wjazdowa Brama Wolińska.
Najciekawsza i najlepiej zachowana część murów miejskich znajduje się w południowo-zachodniej części starego miasta nad rzeką Iną. Są tu dwie wieże: cylindryczna Baszta Prochowa, zwana też Więzienną, oraz ośmioboczna Wieża Mennicza. Nazwa tej drugiej wiąże się z bitymi w niej tzw. białymi groszami goleniowskimi. Prawo bicia tych monet srebrnych Goleniów otrzymał w 1384 roku. Przy wieży tej znajduje się tzw. furta wodna, łącząca dawne miasto z portem. Inne zachowane fragmenty murów znajdują się także na Plantach Miejskich.
Sport
Z myślą o znaczeniu sportu dla młodzieży i wszystkich osób pasjonujących się różnymi dziedzinami sportowymi, w mieście dynamicznie rozwijana jest baza sportowa oraz szeroka oferta zajęć sportowo-rekreacyjnych w oparciu o działalność Ośrodka Sportu i Rekreacji oraz licznych klubów i związków sportowych.
Zapraszamy do zapoznania się z bogatą ofertą sportową Gminy Goleniów w zakładce „Sport”.
Wydział Planowania Przestrzennego i Nieruchomości - WPN
Zapoznaj się z wnioskami elektronicznymi oraz kartami usług wydziału:
Wydział Gospodarki Gminnej - WGG
Zapoznaj się z wnioskami elektronicznymi oraz kartami usług wydziału:
Wydział Finansowy - WF
Zapoznaj się z wnioskami elektronicznymi oraz kartami usług wydziału:
Wydział Edukacji, Kultury i Sportu - WE
Zapoznaj się z wnioskami elektronicznymi oraz kartami usług wydziału:
Wydział Administracji i Spraw Społecznych - WAS
Zapoznaj się z wnioskami elektronicznymi oraz kartami usług wydziału:
