Działanie niskiej temperatury na organizm powoduje obumieranie tkanek.

Pierwsza pomoc polega na tym, aby odmrożone części ciała ogrzać w miarę możliwości jak najszybciej. Należy przygotować kąpiel o temp. wody 20"C i stopniowo podgrzewać dolewając ciepłej wody aż do osiągnięcia 37°. Po przywróceniu krążenia krwi (odczuwania tętnienia i bólu, zaczerwienia skóry i powrotu ciepłoty ciała), należy kąpiel przerwać, ciało delikatnie osuszyć nadal utrzymując w cieple. W warunkach, w których nie ma możliwości ogrzania ciała w sposób wyżej podany, odmrożoną część ciała ogrzewać należy w swoich dłoniach, na łonie lub pod pachą.

Niezależnie od wymienionych czynności należy podawać gorące płyny (kawa, herbata). W odmrożeniach nigdy nie należy podawać większych ilości alkoholu ani stosować energicznego rozcierania ciała, zwłaszcza śniegiem.

Pierwsza pomoc (pomoc doraźna) w rozległych oparzeniach termicznych. Przed przystąpieniem do udzielenia pomocy należy:

• odsłonić miejsca oparzone zdejmując delikatnie lub rozcinając odzież, przylepionej odzieży nie wolno odrywać od skóry, a okroić wokół oparzenia,
• zdjąć z miejsc oparzonych obrączki, pierścionki, bransoletki, naszyjniki itp.

Obrażeniom kości w postaci złamań oraz zwichnięciom i skręceniem stawów towarzyszą takie objawy jak: zniekształcenie, obrzęk, bolesność miejscowa, czynność danej części ciała jest częściowa lub całkowicie zniesiona, nieprawidłowa ruchomość kości, krwawy wylew. Przy złamaniach otwartych następuje przebicie skóry od wewnątrz, kość wystaje na zewnątrz.

Raną nazywamy urazowe uszkodzenie tkanek organizmu połączone z przerwaniem skóry lub błony śluzowej. W zależności od tego jakim narzędziem została zadana rana lub w jaki sposób powstała rozróżniamy rany: cięte, kłute, szarpane, tłuczone, kąsane l postrzałowe. Pierwsza pomoc polega na nałożeniu opatrunku (kilka warstw gazy jałowej, na to warstwę waty lub ligniny i wszystko to okręcamy opaską gazową lub chustą trójkątną). Przed nałożeniem opatrunku należy odsłonić ranę (usunąć odzież) i oczyścić jej okolice z widocznych zanieczyszczeń za pomocą kawałka gazy.

Różnorodnym urazom ciała towarzyszą krwawienia spowodowane przerywaniem ciągłości naczyń krwionośnych. W zależności od tego, jakie naczynie krwionośne zostało uszkodzone, rozróżniamy: krwotoki tętnicze, krwotoki żylne i krwotoki miąższowe.

Podczas prowadzenia wszelkiego typu akcji ratowniczych, mogą wystąpić wśród osób poszkodowanych jak i nawet w samych zespołach ratowniczych (działanie w warunkach dużego stresu) schorzenia stanowiące bezpośrednie zagrożenie życia. Zaliczamy tutaj mogące pojawić się zawały serca, udary mózgu, zatrucia (np. toksycznymi środkami przemysłowymi), wstrząs hipowolemiczny, który może rozwinąć się np. w wyniku masywnego krwotoku lub oparzenia dużej powierzchni ciała.

Resuscytację krążeniowo – oddechową rozpoczynamy wg zmienionych wytycznych z 2005 r. od wykonania 30- tu ucisków klatki piersiowej osoby poszkodowanej ( zewnętrzny masaż serca).Novum jest to, że pomijamy dwa pierwsze oddechy ratownicze, których wykonanie nakazywały nam stare wytyczne. A więc na początku od razu pobudzamy pracę serca. Układamy ręce na klatce piersiowej osoby poszkodowanej podczas prowadzonego zewnętrznego masażu serca centralnie, nie bawiąc się w czasochłonne wyszukiwanie wyrostka mieczykowatego. Następnie wykonujemy dwa oddechy ratownicze trwające każdy ok.1 sek. a nie jak dotychczas 2 sek. Tak, więc, resuscytację krążeniowo-oddechową prowadzimy u osób dorosłych w układzie 30 ucisków klatki piersiowej na dwa oddechy ratownicze (30:2). 

Sztuczne oddychanie możemy wykonywać metodą usta-usta, lub metodą usta – nos.

Co pewien okres czasu sprawdzamy czy u osoby poszkodowanej powrócił oddech i tętno. Ratownik musi prowadzić sztuczne oddychanie i zewnętrzny masaż serca aż do chwili, gdy poszkodowany odzyska przytomność lub przyjedzie pogotowie ratunkowe.

Profilaktyka przeciwpożarowa w budynkach mieszkalnych polega na właściwym przygotowaniu budynków do ochrony przeciwpożarowej poprzez wykonanie następujących przedsięwzięć:

Najczęstszą przyczyną uwolnień niebezpiecznych środków chemicznych (NŚCh) są awarie i katastrofy w obiektach przemysłowych oraz wypadki auto-cystern.

Zakłócenia w dostawie energii elektrycznej mogą być wynikiem wielu czynników, włączając w to: silne wiatry, lód i ciężki śnieg oraz uszkodzenie instalacji. Dostawy prądu przywrócone zostają zazwyczaj w krótkim czasie. Jednakże od czasu do czasu mogą zdarzyć się poważniejsze przerwy w dostawie energii.